Dursztyn jest malowniczą wsią podtatrzańską, która leży w dolinie,
pomiędzy dwiema skałami wapiennymi Honaj i Czerwoną Skałą.
Wieś należała do niedzickich właścicieli ziemskich, a w pisemnych źródłach historycznych wspominana jest po raz pierwszy w XV w.
Jej nazwa jest pochodzenia niemieckiego, co w tłumaczeniu oznacza twarda skała.
Ludność tutejsza trudniła się przede wszystkim pasterstwem i rolnictwem, a we wsi do dnia dzisiejszego zachowały się typowe drewniane formy zabudowy – zagrody, tradycja wypasu owiec i produkcja sera. W czasach nowożytnych właściciele ziemscy urządzili tutaj gorzelnię, której produkty przewożone były do pańskich piwnic w niedalekim Frydmanie.
Na przełomie XIX i XX w. mieszkańcy wybudowali we wsi murowany rzymskokatolicki kościółek, który w 80-tych latach XX w. przebudowali na większy – kościół pw. św. Jana Chrzciciela.
W okresie międzywojennym wybudowano nad wsią dom rekreacyjny Wichrówka, gdzie podczas drugiej wojny światowej istniał punkt spotkań kurierów, a w samym Dursztynie Klasztor oo. Franciszkanów pw. św. Salwatora z Horty, który jednak spłonął pod koniec XX. w. Na jego miejscu wybudowano nowy klasztor z ośrodkiem rekolekcyjnym i wypoczynkowym dla kleryków, punktem oazowym dla młodzieży katolickiej i społeczności Zakonu Ojców Reformatów. Posiada kaplicę z refektarzem oraz możliwość zakwaterowania.
We wsi znajduje się również Dom Sióstr Żeńskiego Zgromadzenia Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny z przepiękną drewnianą kapliczką pw. św. Ducha.
Od założenia do 1918 r. Dursztyn był częścią regionu spiskiego w ramach wielonarodowego państwa węgierskiego (Uhorska). Po zakończeniu I wojny światowej w 1918 r. został objęty granicami słowackiej części nowopowstałej Republiki Czechosłowackiej, a w 1919 r. włączona został do tzw. obszaru plebiscytowego, o losie którego miała zadecydować miejscowa ludność.
Ostatecznie plebiscyt nie odbył się i w 1920 r. wieś została na podstawie decyzji Rady Ambasadorów Konferencji Pokojowej w Spa przyłączona do Polski. Po wybuchu II wojny światowej w 1939 r. została inkorporowana do Słowacji, a w 1945 r. ponownie została włączona do Polski, gdzie leży obecnie.
Przepiękna przyroda z niespotykaną florą i fauną, którą obejmują przylegające, częściowo zalesione skały wapienne o bardzo efektownych kształtach, rozrzucone po rozległych łąkach, z pewnością oczaruje miłośników natury, entuzjastów turystyki górskiej i mniej wymagającej spinaczki górskiej. Nieoznakowanymi szlakami można wejść na wspominane już skały wapienne, skąd rozciągają się przepiękne widoki na panoramę Tatr, Gorców, Pienin i Jeziora Czorsztyńskiego.
Przez wieś prowadzi również kilka oznakowanych pieszych i rowerowych szlaków turystycznych. W Dursztynie można przenocować w kwaterach prywatnych, a niezbędne zakupy dokonać w sklepie wielobranżowym.