Czarna Góra jest jedną z najwyżej położonych miejscowości Zamagurza, gdzie wypoczywać mogą w szczególności miłośnicy przyrody i sportów zimowych.
Powstała pod koniec XVI w. jako osada na prawie wołoskim, kiedy właściciel dóbr niedzickich Jerzy Horváth, w celu zwiększenia zysków ze swych majątków, rozpoczął osiedlanie w nich wolnej ludności pasterskiej, którą zaczął przyzwyczajać do gospodarki rolnej na przygotowanych i wymierzonych parcelach.
Wieś powstała z połączenia trzech osad, tzw. Sołtystwa, położonego w siodle góry, części od Jurgowa i części od Trybsza – tzw. Zagóry. Nazwa pochodzi od koloru górotworu rozdzielającego poszczególne części.
Sposób jej założenia wywarł piętno na jej pejzażu, gdyż rola została podzielona według ilości pierwszych osadników na tzw. zarębki, z których kilka do dnia dzisiejszego nosi ich nazwiska. Częścią składową wsi jest również osada romska Kamieniec.
Oprócz Romów żyje tutaj również słowacka mniejszość narodowa zorganizowana w dwóch miejscowych kołach Towarzystwa Słowaków w Polsce.
Od założenia do 1918 r. Czarna Góra była częścią regionu spiskiego w ramach wielonarodowego państwa węgierskiego (Uhorska). Po zakończeniu I wojny światowej w 1918 r. została objęta granicami słowackiej części nowopowstałej Republiki Czechosłowackiej, a w 1919 r. włączona została do tzw. obszaru plebiscytowego, o losie którego miała zadecydować miejscowa ludność.
Ostatecznie plebiscyt nie odbył się i w 1920 r. wieś została na podstawie decyzji Rady Ambasadorów Konferencji Pokojowej w Spa przyłączona do Polski, przeciwko czemu obywatele protestowali.
Po wybuchu II wojny światowej w 1939 r. została inkorporowana do Słowacji, a w 1945 r. ponownie została włączona do Polski, gdzie leży obecnie.
Ze starszych zabytków w Czarnej Górze znajdują się dwie kapliczki z XIX w. – kaplica Świętej Trójcy, wybudowana w 1872 r. nad rzeką Białką i kapliczka Świętego Jana Nepomucena, wybudowana po wielkiej powodzi w 1874 r., w części Budzówka.
Budowę kościółka mieszkańcy rozpoczęli aż sto lat później, zaś wieżę wybudowali w ostatnich latach XX wieku.
W części wsi od Trybsza, która jest samodzielną parafią, nowy kościół Przemienienia Pańskiego wybudowano dopiero w 1994 r., w miejscu starego kościółka z 1955 r.
W wiosce zachowało się kilka typowych spiskich zagród. W części północnej leży zagroda słowackiej rodziny Korkošów z typowym wyposażeniem wnętrza i narzędziami rolniczymi używanymi w tym regionie na przełomie XIX i XX w.
Miejscowy strój ludowy, zwyczaje i tradycje kultywuje obecnie zespół Ciardasie i kapela ludowa.
Z Litwinki rozpościera się piękny widok na cztery parki narodowe: Tatrzański, Babiogórski, Gorczański i Pieniński.
Górę Czarna Góra wykorzystują również amatorzy sportów lotniczych – szybowania i paralotniarstwa.
W 2000 r. wybudowany został tutaj 21-metrowy jubileuszowy krzyż milenijny.
Wieś dysponuje obecnie stosunkowo bogatą ofertą noclegową z możliwością wyżywienia, posiada również sklep spożywczy i wielobranżowy.
Przez wieś prowadzi kilka oznakowanych i nieoznakowanych szlaków turystycznych, latem jest odpowiednim miejscem do uprawiania turystyki pieszej i rowerowej.
W zimie zaś zadowoleni będą w szczególności miłośnicy biegów narciarskich i innych sportów zimowych, gdyż mogą wybrać aż z dwóch znajdujących się tutaj ośrodków narciarskich.
Galeria zdjęć
Wejść w tym miesiącu: 3697